"Ot Moskvy do Bresta net takogo mesta, gde by ne skitalis my v pyli..." eti slova o voennykh korrespondentakh v polnoi mere otnosiatsia i k ikh avtoru. "Voennaia tema", stavshaia zhizniu i sudboi Konstantina Simonova, voshla v ego liriku ne grokhotom artillerii, a pronzitelnoi melodiei, muzhestvennoi i nezhnoi. Ego stikhi - o liubvi i vernosti, o doblesti i trusosti, o druzhbe i predatelstve - soldaty peredavali drug drugu, perepisyvali. Oni pomogali vyzhit.