"1997-2008 arasi Nepal"in baskenti Katmandu"da yasadim. Dunyanin tek Hindu kralliginin son on yilina, Nepal"in ic savasina denk geldim. Sonunda Maocu gerillalar Kral"i devirdi. Yeni cumhuriyetin ilk yillarini gordum. Gunluk hayat Katmandu"da yine gunluk hayatti. Alistigimiz obur yerlerde yasamaktan bir duzlemde pek farkli degildi. Nepal"de ama baska duzlemler de vardi sanki, onlar sahiden baskaydi: "Mesela Himalayalar. Katmandu sehrinin kuzeyinde bir uctan bir uca alti, yedi, sekiz bin metrelik daglar oyle duruyorlar. Bakmasi oyle miknatisli ki insan kendini daglarin yuzu suyu hurmetine orda oyle biraksa, memleketine donmeyi unutsa sasmamak lazim. Merhaba ve hoscakal yerine "Icindeki tanriyi selamlarim," diyoruz, nasilsin yerine de "Pilavini yedin mi?" diye soruyoruz. Icine tanrica girmis kucuk bir kiz cocugunun yuzu suyu hurmetine Nepal"in ayakta durduguna inaniyoruz. "Duygularimizi aciga vurmak ayip, kizginlik gostermek karakter zayifligi. Karsimizdakini uzecekse dogruyu soylemek terbiyesizlik, teselli edici yalanlar bulmak erdem. Sokakta etrafimizdakileri hos gormek uzerine kurulu bir hayat dusunun: Trafikte soforler burada cok kufredecegimiz durumlarda kocaman siritiyorlar. Sahiden." - Elif Koksal.