Donasyen-Alfons-Fransua de Sad 29 let swoyei burnoi ghisni prowel w raslitchnih mestah saklutchenia. Posposobstwowali yemu w etom mnogiye: ot sobstwennoi teshi, kotoruu on w promeghutkah meghdu otsidkami spas ot gilyotini, do Napoleona Bonaparta, kotory litchno posabotilsa o tom, tchtobi neuyemny markis do konca swoih dnei nahodilsa pod nadeghnim prismotrom. Proiswedenia, kotoriye de Sad toghe pisal w osnownom w kamernoi obstanowke, wo Francii do sih por oficialno nahodatsa pod sudebnim sapretom. W Rossii oni bili polnostyu isdani lish w 90-ye godi XX stoletia, t.ye. priblisitelno tcheres dwesti let posle togo, kak oni bili sosdani. Teper prishla otchered perepiski, kotoruu usnik de Sad wel so wsewosmoghnimi adresatami: ghenoi i teshei, turemnim natchalstwom, lakeyem, drusyami i daghe Bogom, kotorogo on uporno pisal s malenkoi bukwi. Pisma de Sada wigodno otlitchautsa ot yego ghe sobstwennoi suhowatoi prosi. W nih on predstayet postoanno ismentchiwim: to neghnim mughem, to isoshrennim filosofom, to pakostnikom i matershinnikom, to broshennim na proiswol sudbi stradalcem. Poslednaa rol markisu osobenno nrawilas; stranici, gde sapisnoi bogohulnik i aristokrat-iswrashenec to i delo trebuyet u bliskih pobolshe shokolada, tortow i warenya, sposobni wiswat iskrenneye umileniye. Dla lubitelei priatnogo tchtenia na neskutchniye temi.